Kunnerjebedd
Paul Quabeck, Hagen-Helfe
Nach einer Weihnachtsfeier der Schule Rengen.
Aus dem Gedächtnis aufgezeichnet.
Leew Jesuskund, ech schroeßen doch, |
Dou kucks su leew mech oan; |
Dou strecks de Händja noa mier uss, |
As wellst dou mia jet soan.
|
Dou boss su zoart, dou boss su kleen, |
Dou leist op hoartem Strieh; |
Wie bläst de Loft su muh un kalt, |
Wie deht de Kalt diar wieh!
|
Wofier hoast dou, leew Jesuskund, |
Ke Bettje, weech un woarm? |
Wofier hoast dou keen joldich Kleed? |
Wofier boss dou su oarm?
|
Dat deht mier wieh, dal dou do leist |
Un der Oarmselligkeet; |
Dat dou su junk at leiden moost. |
Wie deht m/er dat su leed!
|
Leew Jesuskund, ech bidden dech, |
O mach mien Herzje reen! |
Loss keenen annern wuonnen drunn |
als Dech - dech janz alleen! |