Datt Jeeßeveh

Wilma Herzog, Gerolstein

 

Heck fährt mer om Auto on Kehhärde laast

se stoon honnert elektrische Zengen om Schraaß.

Weil brach keene mieh bei dän Deerer ze stoon,

mer kann sengen annere Donger noo joon.

Se bouten die schruuß Heff weit uss ooser Stadt,

die bonnewännisch freer vill kleen Heffscher hatt.

Noom Kreesch hat mannijeren Jeleck

mot em Schweng om Stall, vä Ronner e paar Steck.

Die mott winnijer Feld, die wooren ald früh

mott Hohner, em Hanne, a paar Jeeßen dozo.

Firr Feller un Broode, datt moot du noch senn,

zillten annere honne om Jaade Kaneng.

Mir hatten om Stall om Määrlooch drei Jeeße,

die dooten ooß Konner et Levve verdreeße.

 

No der Schull flott Jett ääße, da joong et hopp hopp

mott dän Deerer väm Määrlooch de Trappen eropp.

Iwert de Hooptstrooß loofen se bahl kreiz un bahl

quär,

moot Häselterjusche mier honnerher.

Jidd Jeeß hatt hirr Noupe, keen frooß firrewääsch

se direngelten ooß hotz und har dann om Rääsch.

Weil frooß een e Blättje van er Schliehheck flott

sooh mer hirr dann zoo, woren die annere weer fott.

All Bouere hoolen hirr Wisse joot on der Reih,

se joofe jehaale fier Schromet on Hei.

Oos bluffe de Wääsch1, Hecke on Besen2

de janze Summer freute mer sesch

op dän Daach, watt waate mier sehnsüschtisch

dropp,

 

denn op Meschelsdaach3 joongen de Wissen all op.

Mer moochen dann Feuer firr Schmerre ze broode,

de Jeeße hatte mer längst uß den Oore verlorre.

Mott em Nool schlooch mer Lääscher on enn aal

Duhs,

a Weihrauchfässje mooche mer druss.

Änn em Steckeltsche Droot wie en lange Henkel

doote mer feierlisch da Weihrauch schwenke.

Opp jeleedije Kolle glomm klävverisch Harz

en Jeroch wie Huhmoss4 koom oos erop on de Nas

un oft han voll Andacht mier Mädcher un Jonge

dobei opp Lateng de »Sanctus« jesonge.

 

Datt Spillsche wor nett vä langer Douer,

de Feldheeder looch firr oos op der Louer;

die Jeeße frooße änn em Hoppe mott Hei,

datt fonn da Feldheeder nett on der Reih.

Un koome mer oowends hongerisch heem

dann hatte firm Ääße mer noch des Deiwels Jedehn.

Ewille am oowend, bei oosem Ääße

konnten de Jeeße mer noch nett verjääße.

Jebroode Schrompere joof et honnedropp,

virrher vä Jeeßemelesch Knibbelties zopp.

Die Leck mott dem loderije Jeeßeveh

stoonen och weit ennert de Bouere mott Keh,

nett louter, et joof och Jeläjenheet

dann hätten se sesch mieh iwwer Jeeße jefreut:

Denn Samstes woer de Jirrelstroß joot jefääscht,

watt hann iwwer Keh sesch de Leck opjerääscht,

die Keh loote flappe, ooß loot datt jo kald,

watt senn dojähnt a paar Bunzele ald?

1 Wege

2 Wald

3 Michelstag

4 Hochamt