De Lousjung
Johanna Leonards, Gees
De Vatter lacht de Zeidung hin, |
guckt jeftig op de Uhr. |
Dat Pitterche es noch net doa, |
wo bleiwt de Bengel nur? |
Jelech drop kütt jett de Trapp eropp, |
loa kütt de Quant no Hous. |
De Motter söht: »Mei lewer Jott, |
wie seiht dat Bürschje ous!?« |
Dat Jesiecht janz schwaz, de Botz kapott, |
no joa, dat jeng alt noch, |
awer an demm neuen Schützelchen |
doa seiht mer Loch an Loch. |
De Vatter hätt net vill jesoaht, |
onn sech de Bursch jeschnappt, |
onn düchtig dann de Botz gespannt, |
jeloaw et net ze knapp! |
Wie Pitterche sech usjebröllt, |
joaf hen en et Bett jebracht. |
Nou soam mer ees demm Schutzengelche: |
Wie häs dou dat jemacht? |
»Oh Motter, mit hatte Freud jekriecht, |
ech woa bei Müllers Schriet, |
als mir de Laden han jespielt, |
woa ech de Schweizer Kies!« |