Kind sein in Gerolstein
Margaretha Rosar, Leverkusen
Löß datt Kond sesch priejele, |
et oß sou kleen un schwenn, |
mott Schnuddel monier fiele, |
et moot nett reenlich senn.
|
Härnohter moot et schlucke, |
watt hätt an Ärjer kreit, |
dorem loß et verkloppe, |
wä him eeß Unräch deet.
|
Firr hätt war schien ze dürfe |
ronn en de naß Kullang, |
mott Wassern romzewürfe, |
erraff de janze Ramm.
|
Loß datt Kond roppklätt're |
ropp op de hiexte Beem, |
en Kreesch von owwe schmätt're, |
de Been voll Schramm un |
Schreem.
|
Mer soll datt Kond nett schenne - |
wenn hätt nett ääße will |
un noa Kamelle renne - |
denn Soures jitt et vill.
|
On die kleen Kapp moot vill ronn, |
et heeßt on enem Steck: |
Dou solls jefällichs stell senn, |
hei beij erwaxne Leck.
|
Loß datt Kond verheere, |
sou spät et jeht da Spaß, |
un donn et nett drässiere, |
un haal et nett esou faßt.
|
Heck war et schien ze dürfe - |
un esch war nett ze foul - |
mott Klompe Moßt ze würfe - |
op dommer Leck flirr Moul! |