|
Krumperegroawwe Helene Franzen, Steineberg
|
|
De Krumpere sejn jeroade |
|
unn de Sack stiehn voll unn deck. |
|
Eene discht hunna dämm annere |
|
dursch dat janze Steck. |
|
Die Kunna broaden sesch Krumpere unn hirrem Feua |
|
unn önn Flamm hoann se - unnjeheja! |
|
Unn se schären sesch unn holle |
|
de Krumpere uss de Kolle.
|
|
Die sejn su dufdesch unn su wejß unnewännesch |
|
unn su heeß |
|
se vabrännen sesch oann da Dinga |
|
de Maul unn och de Finga.
|
|
Da Dampf von dämm Feua oss su bloah unn kitt su noah |
|
ma seht kaum mieh de Leut doah drunn. |
|
Unn all all Furre sejn ruht vom Oawendglanz. |
|
Hiah, loah laut et unn de Russekranz! |
|
Die Kunna loofen, die moooßen runn.
|
|
Jott Dank, de Krumpere sejn jeroade! |
|
Nau loadden se de Sack boß owwenhin opp de Woahn. |
|
Önn stoarke Maan jehiert doazooh |
|
se zehewwe unn zetroahn. |
|
Unn jemäschlesch unn zefridde fehrt jede Woahn |
|
heem dän Jottessäje |
|
unn opp alle Wäje kitt Woahn oann Woahn. |
|
Se setze su mehd unn su zefridde owwendropp.
|
|
Ött oss att spät unn dejsda |
|
opp steeht att de Scheua- unn de Kelladier. |
|
Opp dämm Desch steeht att de Zopp |
|
unn de Kunna kunn uß dah Kerch jestürmt. |