De Lompeball

Wilma Herzog, Gerolstein

 

»Esch loofen on dohn datt Hai schwenn op

Hoppe,

et oß ald dreij on et fallen ald Droppe!«

Seij bennt sesch et Dooch em on schnappt

sesch de West:

»Dou heeds weijl de Konner, datt oß heck et

Best,

se loofe mir soß nemme ennert de Feeß,

dou kucks jo nohm Feijer on botz et Jemeeß,

wenn et leggd, da steilste de Schrompere op,

 

datt die Kleene nett zanke, paß mer drop op!«

On seij oß ald fott, datt wossen die Kleene,

de jengste packen sesch ald beij de Beene,

die zwei Aalster schmeijße mott Holzscheete

rem,

ob Schreie: »Sedd stell!« steijert keene sesch

drem.

Oos Konner ze heede, datt dohn esch nett jär,

esch jänn iwert datt Veererjespann nett Här.

Esch John uß der Kesch firr es nohzedenke,

wattmer mache meet firr se aafzelenke.

 

Sehn de Koref on der Stuw mott Fleckwääsch

stöhn,

uß de Lompe jett mache, datt meet doch John!

Esch rollen en Lappe on menge Hanne,

dohn ene dobei on rolle on wanne

se on de Fongere on sehn, se ja rond,

han en Ball on d'r Hand, schien schruuß on

bond.

On der Stoppnool hängt noch en Fadde väm

Flecke

firr festzestääsche die boußescht Stecker.

 

Esch kloppen änn, et jett bonne janz stell,

se denke datt en Fremme will ro kunn well.

En Handbreed dohn esch de Keschendirr op,

looßen de Ball ob de Boddem, seij schmeissen

sesch drop!

Datt Pittersche wireft de Ball op de Bank,

seij loofenem no boß on de Housjank,

se schmeijßen en hiejer de Trapp erop,

eene nohm annere schmeijßt on fängt op.

 

Et oß oosen ieschde on eenzeje Ball.

De Housdirr flischd op, mir erschrecken all,

oos Motter kitt ron mott em äschde Jesiescht,

se jeht och mott mir direkt ont Jerieschd:

»Senn de Schrompere mell? Vatter kitt firr ze

äße!«

Esch sehn nohm Herd, hat et Feijer verjäße.

»Keen Schromper jeschellt, neijst oß jemach,

nemme Spille om Kopp, datt oß deng Sach!«

 

schennt de Motter on schleet mesch ohnt ze

denke,

watt en feine Ball esch de Konner doht schenke,

datt die Kleene juchzde mott ruude Kapp

vä Freud, die se hatte, dacht Motter du nett.

Hirr Schlohn wor och nett su bies wie datt Leed,

datt mir loof bonne dronn, su botter on breed.

Vill späder luß esch, datt dofirr e Woord

datt mer »onjeräschd« nannt, dozo jehuurd.

Seij hatt et mott annere Oore jesehn,

awer esch wor e Kond du on och nemme zehn.