Kirmesdaach
Froher wohr de Kirmesdaach en huhe Fejer- |
daach, su och bej ohs ze Önnischtbettingen. |
Die Woch vürher johf jeback, Häffeflaade on |
Botterkräm.FleeschwohrochjenoochömHous, |
die janz Verwandschaft johf ob de Kirmes önje- |
lade. |
De Feuerwähr halt en seh ruß Zelt ob de Stiers- |
wiss ob dr Bredenbaach objestallt, et janz Dorf |
sollt joh dohinn kunn un noch viel Lock von den |
Nohbischdörfer. Un wenn mer Platz haan wollt, |
moht mer froh john.
|
Dat wollt och »Schnegger Mein«, so johf hänn |
öm Dorf jenannt, jedes Johr och, on wie dat bej |
da Mannlöck su öss, am lewste ohnt seng Frau |
»Lien«. |
Weil Schnegger och et Hous voll Besoch hatte, |
moht Lien joh kauche und sech öm die Lock |
kömmere. No dr Väsper johf Hein sengem Lien |
zo verstohn, dat öt ewill Zeeit war en öt Zelt zö |
John on Platz zö haalen. De Kaffee wor röm on |
Hein jeeng ent Zelt.
|
Zwöschendurch schegt e noch ö paar Lock üs |
dem Zelt die he kannt zum Kaffeetrönken on |
Owendäässen bei Lien. |
Do Besoch woor fot, äwer Hein loht nix von sech |
hure. Lien hat jewaad un jewaad, et johf deeu- |
ster, Hein kom net. |
Lien dächt: Wat mohs da arme Hein lang eröm |
stöhn, bössö Platz föndt. ÖmelevOur wor öt die |
Waderei satt und läächt sech hin für zö schloo- |
fen. |
Jähnde de Morje, öt wohr alt hell, kloppt öt an dö |
Hausdür on Lien moht obmaache. Hein wohr do |
on wohr janz lustig. Lien wohr net jerad fröndlich |
zu himm, dat wohr öm awerejal. Stolz wie Oskar |
soht hän dann zu Lien: Su Lien, will könne mir |
zwei endlich op dö Kirmes John, will ös Platz öm |
Zelt. |
Peter Jakobs, Simmern