25 Jahre Hauptschule Jünkerath
Erinnerungen aus der Sicht eines Schülers
Maria-Agnes Pinn, Steffeln
Kumm ze jelöiwe, trotzdem wohr, |
die Schull hei steht alt 25 Johr. |
Un kickt mor 25 Johr noh honne, |
ech kann och söhn, dat wor en Donge. |
Jönkerth-Stadtkyll, bosherfein sortiert, |
moch de Mittelponkt nou kompliziert. |
Jeder bangt jo öm seng Existens, |
un bejehrte des nächsten Dorfes Pänz. |
De janze Jejend jof dumols afjekroost |
noh Schüler, -och et allerkleenst Nost. |
Trotz wenn un aber, krüz un quer, |
kohm die Schull noh Jönkerth her. |
All Mettelcher heilichten den Zweck... |
om Dierjade Start dat Schullprojekt. |
En jewaltij Jeböi woß erob nohm Himmel, |
mot flachem Dach - wor du noch Fimmel - |
üss Betong un Plastic - un Jet Holz; |
et janze Kylldal wor drob stolz. |
Die Freud wor jruß, endlich wor et su weit, |
bös ob Turnhall un Schwimmbad wor alles reit. |
Vür de Usterferien jeng alt dor Ömzoch loss, |
jepöntelt mot Konnerwohn |
un Handkaren-Tross. |
Wie Segommesse bewejt sech |
de Schüler-Träk |
zum Neubou hin, mot de Sache vam Fleck. |
Doch eh de Unterricht do feng an, |
wor Einweihung, mot vill pla, pla, pla. |
Alles, wat irjend Jet hat Rang un Name |
wor va Bürjermeester Müffler onjelade! |
Pfarrer Latzke heel en Moss, un sänt alles, |
de Schullchor önner Lorscheider |
song frohen Schalles. |
Van dor „Furcht des Herrn" |
schwatt Pastur Köhler, |
de kannt dumols alt dat janz Manöver. |
Vom Landrot vill Jröß brächt Schullrot Vonier |
dem Rektor Jakob, un oos Schüler, |
als Fest-Sovenier. |
Amtsbürjermeester Schomers |
sprach mot Würde, |
un Achtung, wie mor jeholt all die Hürde. |
All Bürjermeestere jofe Pat, |
die hatten du noch Jeld om Sack. |
Rektor Jakob soot allen herzlich danke, |
un wiss de Schüler direkt on hier Schranke, |
dat alles richtij estermiert soll Jen; |
de Schull, all Sachen un och Hen. |
De Rot heel an bös zum högijen Dach, |
dat seit mor doch jot an jeder Sach. |
Wie 1969 endlich alles ferdij wor, |
jof wier jefeiert, oss doch klor. |
Rejierungspräsident Schubach lobt dat Projekt, |
un och de Landrot Urbanus |
sproch mot Respekt. |
Fuffzehnhonnert Schüler un noch Jet mei |
woren bestömmt on de 25 Johren hei |
un holten sich mot für et Lewen doch, |
wat späder om Berof es jeder jot broch. |
Mir „Üsslänner vam Dorf", mir woren hei |
für all Lehrer doch den Zocker om Brei. |
Oosen Elietetrupp brächt umwerfend |
alles on Schwong, |
die janz doll Stöcker sen hock |
noch on Erinnerung. |
Mir drehten de Lehrer de Kreislauf esu an, |
weshalb die hier Spitzen-Kondition och han. |
Rektor Geilenkirchen heel et trotzdem net af |
de Laden zu schmeißen, - weil mir jo esu brav. |
Durch all die fix Ideen, bleivt hen jot on Form, |
un die blöhen bei de Jönkerther Schüler enorm. |
1991 jof die Schull noch jeadelt, immerhin, |
un deshalb heecht se e willen Graf Saletin; |
weil Adel jo meestens verpflichtet e keit, |
reift do bestömmt nur Apartes zur Zeit. |
Doch wat mir jeliert, wöll ech hock net messe, |
mot Dank un Respekt well ech die all jröße, |
die oos als Lehrkraft zeijten de Wej, |
ob de richtije Kurs om Lewe jebrächt. |
Esu ha mir oos Schull un hier janz Art |
bös hock mot Dank om Herzen bewahrt! |