25 Jahre Hauptschule Jünkerath

Erinnerungen aus der Sicht eines Schülers

Maria-Agnes Pinn, Steffeln

Kumm ze jelöiwe, trotzdem wohr,

die Schull hei steht alt 25 Johr.

Un kickt mor 25 Johr noh honne,

ech kann och söhn, dat wor en Donge.

Jönkerth-Stadtkyll, bosherfein sortiert,

moch de Mittelponkt nou kompliziert.

Jeder bangt jo öm seng Existens,

un bejehrte des nächsten Dorfes Pänz.

De janze Jejend jof dumols afjekroost

noh Schüler, -och et allerkleenst Nost.

Trotz wenn un aber, krüz un quer,

kohm die Schull noh Jönkerth her.

All Mettelcher heilichten den Zweck...

om Dierjade Start dat Schullprojekt.

En jewaltij Jeböi woß erob nohm Himmel,

mot flachem Dach - wor du noch Fimmel -

üss Betong un Plastic - un Jet Holz;

et janze Kylldal wor drob stolz.

Die Freud wor jruß, endlich wor et su weit,

bös ob Turnhall un Schwimmbad wor alles reit.

Vür de Usterferien jeng alt dor Ömzoch loss,

jepöntelt mot Konnerwohn

un Handkaren-Tross.

Wie Segommesse bewejt sech

de Schüler-Träk

zum Neubou hin, mot de Sache vam Fleck.

Doch eh de Unterricht do feng an,

wor Einweihung, mot vill pla, pla, pla.

Alles, wat irjend Jet hat Rang un Name

wor va Bürjermeester Müffler onjelade!

Pfarrer Latzke heel en Moss, un sänt alles,

de Schullchor önner Lorscheider

song frohen Schalles.

Van dor „Furcht des Herrn"

schwatt Pastur Köhler,

de kannt dumols alt dat janz Manöver.

Vom Landrot vill Jröß brächt Schullrot Vonier

dem Rektor Jakob, un oos Schüler,

als Fest-Sovenier.

Amtsbürjermeester Schomers

sprach mot Würde,

un Achtung, wie mor jeholt all die Hürde.

All Bürjermeestere jofe Pat,

die hatten du noch Jeld om Sack.

Rektor Jakob soot allen herzlich danke,

un wiss de Schüler direkt on hier Schranke,

dat alles richtij estermiert soll Jen;

de Schull, all Sachen un och Hen.

De Rot heel an bös zum högijen Dach,

dat seit mor doch jot an jeder Sach.

Wie 1969 endlich alles ferdij wor,

jof wier jefeiert, oss doch klor.

Rejierungspräsident Schubach lobt dat Projekt,

un och de Landrot Urbanus

sproch mot Respekt.

Fuffzehnhonnert Schüler un noch Jet mei

woren bestömmt on de 25 Johren hei

un holten sich mot für et Lewen doch,

wat späder om Berof es jeder jot broch.

Mir „Üsslänner vam Dorf", mir woren hei

für all Lehrer doch den Zocker om Brei.

Oosen Elietetrupp brächt umwerfend

alles on Schwong,

die janz doll Stöcker sen hock

noch on Erinnerung.

Mir drehten de Lehrer de Kreislauf esu an,

weshalb die hier Spitzen-Kondition och han.

Rektor Geilenkirchen heel et trotzdem net af

de Laden zu schmeißen, - weil mir jo esu brav.

Durch all die fix Ideen, bleivt hen jot on Form,

un die blöhen bei de Jönkerther Schüler enorm.

1991 jof die Schull noch jeadelt, immerhin,

un deshalb heecht se e willen Graf Saletin;

weil Adel jo meestens verpflichtet e keit,

reift do bestömmt nur Apartes zur Zeit.

Doch wat mir jeliert, wöll ech hock net messe,

mot Dank un Respekt well ech die all jröße,

die oos als Lehrkraft zeijten de Wej,

ob de richtije Kurs om Lewe jebrächt.

Esu ha mir oos Schull un hier janz Art

bös hock mot Dank om Herzen bewahrt!