Ett Hellejehäus'che
Well ech Nohn die »Ley« raaf joon |
do kunn ech dann an »Knöß« vorbei. |
Watt do passiert, well ech och soon, |
datt Hellejehäus'che wor wie neu. |
Ech han jestaunt on frocht net wie |
watt do sech hatt' jedoon, |
ett Hellejehäus'che, schön wie nie - |
datt könnt ett och verdron! |
Da Eijentümer mött Jedold |
hätt datt janz doll jemäch, |
ätt droof dän och kein eijen Schold |
weil't Hellejehäus'che schlächt. |
Vür einem Johr, do hatte mir |
wie jeder och noch weiß |
Erdbeben in dar Eitel hier - |
ett jitt mer hock noch heiß. |
On leider hätt datt och jebebt |
bei »Knöß« am Hellejhäus'che. |
Die Ritze könnt mo janz jood sehn, |
dodurch koom baal eh Mäus'che. |
On wie die Ärbet wor em Jang |
do jeng datt richdech rond, |
neu Fenster komen och noch draan, |
zom Staune öß jez Schrond. |
On kütt dann am Frunlichnomsdaach |
die Pruzzesjun vorbei, |
dann hätt eh janz neu Bild die Saach, |
weil't Hellejehäus'che »neu«.
|
Christel Krämer, Nohn |