Wat woar dat frieher noch schien
Wat woar dat doch frieher op dem Dorf noch |
schien, |
doa kunnt mer noch üwerall viel Konner siehn! |
On de Kirchebänk jov sich jestupst un jeknufft, |
vom Schulleren dofier an den Ouhren jeruppt. |
Et jov noch vill Deerer, von mancherlei Art, |
un ma juung mot dam Vieh noch zofuß op da |
Maart.
|
De Hohner durften op da Misten noch kratzen, |
de Eier noch läjen on jepolsterten Kasten; |
doot de Sau es ferkeln, ich woar selwer dobei, |
da bluus mer de Ferkeln de Schnüßcher frei, |
riff se av mot Strieh un schwatt hinnen joot, |
dat dot der Sau un de Ferkelcher joot.
|
Un de Kieh dot mer melken, dreimol am Daach, |
trotzdem woar nie zu schruuß dän Ertraach. |
De Rummele muut mer mahlen, dat dat Vieh |
net erstickt, |
da Mist jov noch all mot der Handkaar jeröckt. |
Dat Vieh jov jehuut, bei Wärm un bei Kalt, |
dobei soach mer noch e Stöckchen Natur on |
der Welt.
|
Bruut jov jebaach, dat stuun op der Trapp, |
et jov Botter jerummelt, un net zu knapp. |
Fier all woar dat e janz schruuß Pläsier, |
krusch mer van frischer Botter un frischem |
Bruut en Schmeer.
|
Zo Fuß juung de Bauer noch honner dem |
Plooch, |
trotz der Ärbet, fier en Peif woar immer noch |
Zeit jenooch. |
Am Owend sooß mer mot der Peif op der Bank, |
da joowst de jewahr, wann om Dorf woar krank. |
Hock weeß mer su vill van Noah un van Weit, |
äwer net, wän us d'm Dorf om Krankenhaus |
leit.
|
On da Betten woar Kaaf, dodron loachsde jut |
wärm, |
Wä keen jut Kaaf hatt, da woar dann arm! |
Woar de Kuh ees steerig, koam se bei d'r Steer, |
willen höllt ma dafür en Mannskerl her! |
De Kieh kruchen Plätten opjeschloan, |
dat se besser op da holprije Wääch konnte |
joahn.
|
De Konner hatten de Schnuddele loofen, |
ma könnt sech duu noch keen Tempo- |
Sackducher koofen. |
On d'r Schull moot mer mot Griffele op Toafele |
schreiwen, |
un männich Kond muut och setzenbleiwen. |
Dän Haar un de Schulleren hatten dat Soan, |
dat soach mer ald doran: Die durften uus |
schloan. |
Trotzdäm ha mier och vill duu jeliehrt |
un han de Eitere mieh jeehrt!
|
Schullkonner spülten mot Dilldopp un Band, |
un Hippenhäusjer, die woaren iwwerall be- |
kannt. |
Om Wonter jov Schlidde jefahre, boß on de |
Naacht, |
owe va Bungerts eraaw boß on de Baach.
|
Su woar Villes annesch, wat duu oß passiert, |
weilen on d'r Erinnerung oß es dat vill wert; |
net alles woar joot, äwwer doch ontakt, |
vaan all dam hat heut schon Villes en Knack. |
Awwer alles hat zwoo Seiten, dat wosse mer |
all, |
dat Best sollt mer druß maachen von Fall zu |
Fall: |
Dann se mier janz jelöcklich, wenn och net |
rech, |
op d'm Kirchhoff, do se mir dann all jelech! |
|
Irmlinde Meyer, Duppach |