De Poss, morjen!
Als Breefträjer John ech von Hous zuh Hous, |
üwer de Wiss un üwer de Strohs, |
'kennen de Lock un mir schwätzen och Jett, |
'hohen och att ens en Breef von innen mett. |
Et jitt jeschwatt üwer 'd Wedder un suh, |
dam annere wenken ech nur freundlech zoh. |
Se kenne mech all un senn früh mett mier, |
ech kunn och jähr an ihrre Housdühr. |
Wenn ehner ens ess en Urlaub jefahr'n |
wees ech, wo ech für inn'de Poss awjenn kahn. |
Haahn ech meng Arbett dann johd jemach, |
jenn ech och att ens mett 'nem Trinkjäld |
bedaacht. |
De Hönn, die senn och früh üwer mech, |
ett jitt och att ens Jett mettjebräch. |
Sun dohn ech meng Arbett un freuen mech |
'drahn |
datt ech enn Breefträjer senn kahn!
|
Annette Reuter, Nohn/Gerolstein |