Boujenehmijong

Om Kreej jof Pastur Brühl e Versprechen af,

wat Hen tröi erfollt un jehahle brav:

Owen ob Wahlhousen, su hat Hen om Sinn,

er Kapell ze bouen, do sollt se hin.

Zum Dank jäf die dor Motterjottes jeweiht,

wenn Sei oos beschötzt on schwerer Zeit.

 

Et Dorf bliv wirklich noch jot erhahle,

un all jofen sich dran, die Jongen un Ahle.

Weil mir dun Fransüsisch-Besatzungszon,

moht den Heer wähnt dor Boujenehmijong

bös no Schünecken ob den Kommendantur,

dröm Hen mot Perd un Kutsch hin fuhr.

 

Schwierz Mathes wor Kutscher ob dem Bock,

un se mochen en Daresreis hin om Jalopp.

Ob der Kommendantur soß durnols en Heer,

jedem Eefler bekannt als »Boss Lambeer«.

Üwer alles un jede hatt' den do ze söhn,

un wat de befull, dal moht jeder dohn.

 

Doch wie oose Pastur dar ob et Büro kohm,

wor de Chef de la Meng üwerhoupt net do,

de wor ob de Jacht, wie dumols esu oft,

wahrschengelich jof de Trophä noch versoff!

Doch senge Vertreter, en charmante Fransus,

holf oosem Heer wegger, janz problemlus.

 

Den stempelt direkt dreifach den Antrach,

jenehmijt wor dalli de Bou un die janz Sach.

All Dörflök sich extra noch es bedanke

beim unkomplizierte Soldat ohne Schranke

für de Boujenehmijong dumols speziell,

drom steht ob dem Berj die schün Kapell.

 

Se rößt früh jeden Eefler van weg gern alt,

en historisch Denkmol von Fransusejewalt.

Esu bleivt de Steffeler on Erinnerung

die Zeit an de fransüsisch Besalzungszon.

Wenn ech an dor Schutzmantelmadonna knee-

je,

voll Dank für all Lok, die mot baute, flehe,

denken ech besonnich an de Fransus noch

dann:

Jottes Sejen üwer all Jrenzen an de Mann!

Maria-Agnes Pinn. Steffeln