Brauchtum der Steffeler Jongjeselle

Eiarsammele aan Fassnachtsdeensdisch -Eiersammeln am Fastnachtdienstag

Karl Mies, Stcffeln

De Brauch verlangt et, dat moa aan dämm Daach de Neue onn de Jongjeselle verein opholle do. Dafür moße die dann och de janze Daach de Kar mott dämm Schnaps unn de Ei-erkörf zeje. Aajefange jitt bej Mattesse. Doa treffe sech dann all Jongjeselle, zumindest die, die van Aanfang aan mott joa wolle. Doamot et jet schüner oß, seh moa immer zoa dat mer ej-ne hahn, dann de Quetschböggel spielle kaan. Dat moa de ahl Fasenachtsleeder och mott Mussik senge könne. Mer joan dann van Hous zu Hous unn beddele oos de Fassowenseia. In jedem Hous, wo mier onn de Stuff udder Koch joan könne, ömm oos opzewärme oder ömm Schnittscher ze äße. doa jitt och en jode Schnaps van de Jongjeselle üßjeschott. Die Eia, die mir kreje, kunn dann onn de Eiarkörf, die mott Heu jepolslert senn, doamot denne Eia och nix passiere kaan. Wann dann ejne Korf voll oß, moos ejne van de Neue oder van de Jöngste de Korf zoa Mattesse troan unn de Eia doa aafjen unn mott dämm ledije Korf wir zoa oos kunn. Soll an dämm Oavend en Neue onn de Jongjeselle verein opjehollt jinn, sou moos däjenije doafür sorje, dat am Oavend och en Jött unn en Patt doa oß, die em helefe dat Jelüppte aafzeholle unn en immer doabej on-nerstütze en joode Jongjesell ze seen.

Jelüppte:

Jeloobst Du, immer bej dann Jongjeselletreffe doabej zu senn,

denger Jött unn dengem Patt op der Mussik ejne oder zwei üßzejehn de Maiboom mott opzestelle de Kirmesknauch mott üßzejraave unn se wia mott ze bejraave mott ströppe ze joan

Noa dämm dann dat Jelüppte aafjelächt oß jinn, jitt de neue Jongjesell mott Meisbröht je-döhft unn moos dann seng Jött küsse. Wann

de Zeremonie dann vorbej oß, jitt wegger je maach mott Eia äße unn Bier dronke. Dat jeet esu lang, boß kejner mieh Loust hat unn de Wiert de Desche aafräumen deht.

Ströppejohn

(nicht ortsansässige Jungen, die um ein Steffeler Mädchen werben, werden von den Junggesellen zur Kasse gebeten; im Schaltjahr gehen die Mädchen)

Wann en Steffeler Mädche üss em annere Dorf en Frönd hat unn de Frönd beij dat Mädche freije kütt, su moß dann irjent wann befür de zwei ehs hejerode doh, van de Jongjeselle je-ströppt jinn. Et jitt dann oppjepasst, boss dann de Jong noch ehs beij dat Mädche kütt. Dann dohn sech eh paar Jongjeselle zosahme wovan ejne dann de Pastur mott dämm Hot speele moß, unn dohn de zwei üwerrasche. Befür dann onn dämm Hous jeströppt jitt, moße de zwei de Jongjeselle mott Bier unn Schnaps ver-sorje. Dat jeht meestens eh paar Stonne esu. Schließlich erhift sich de Pastur unn setzt dem Freijer op en Stohl. Dann söht de Pastur seng Sprüchelche op.

Wir haben vernommen,-

daß Du bist gekommen -

zu pflücken eine Rose -

aus unserem Garten.

Drum setze ich dir diesen Hut auf -

und nehme ihn dir wieder ab -

und bitte um eine edle Spende.

Hat de Freijer dann joht onn de Hot vam Pastur

jespendet, kracht dann dann en Jaachtscheng

üssjestallt. De Jaachtscheng moß de Freijer

immer bejsech hahn wenn en vam Steffelerjon-

gjesell donoh jefrocht jitt. Hat de Freijer de

Jaachtscheng nett doabej, dann moß de Freijer

dämm Jongjesell eijne üssjihn. Noh dämm de

Jaachtscheng verdejlt oß jinn unn de Spende

om Sack oß jitt noch Jett wegger jefeiert.

Kirmesknauch üßjraave

Kirmesknochen ausgraben und wieder begraben. Am Oavend der Kirmes jittsech in Mattesse je-troff, unn de Pastur mott dämm Schnaps-koster unn em Sähnkoster hahn doafür ze sorje dat sech all Jongjeselle mott op de jeheime Wach maache, de Kirmes ordnungsjemäß mott dämm üßjraave van der Kirmesknauch zoa eröffne.

Wann de Jemejn der Jongjeselle komplett oß, unn all Uttensillie (Sähnjeschier unn Schnapsfleisch) berejt stoan, jeet moa zesahme erüß op de Stroaß. Jetz fängt de Pastur aan unn sengt dat lascht Leed omm Refrain. De Jongjeselle antworte mott dämm Fideralala. Op der iaschler Krützung jitt anjehaale unn de Pastur söht hej Jett üver de Krützung. Dann jitt jesonge ;"Oh Koster jiff oos noch ees de Sähje...:" Jetz moß de Sähnkoster de Krützung noaalle Himmelsrichtunge hin üßsähne, unn de Schnapskoster jitt zeiascht dämm Pastur unn dann alle annere en Schnaps zedronke. Dann jeet et endlech wegger. De Pastur stemmt de nächst Kirmesleeder an unn an jeder Krützung omm Dorf jitt aanjehaale unn jesähnt. Wann mir dann op dämm Kirmesacker aankunn senn jeet de Pastur mott senge Kostere unn dämm jöng-ste Jongjesell zomm jeheime Ort unn jräävt de Knauch üß. Wann de Knauch dann doa oß fröcht de Pastur:" Wämm jehürt de Kirmes?" De Jongjeselle antworte:" Oos!" Jetz fröcht de Pastur:" Unn wie jitt se jehaale?" Et jitt jeant-wort:" Hanebacke, Hanebacke Nuttehacke, NuttehackeTschou, Tschou, Tschou." Jetz kann de Kirmes offiziell aanfange. Op dämm Röckwäch jitt zeiascht noa Hau jange, doamot se och doa de Kirmes anfange könne. Wann mir doa ferdisch senn, jitt noa Mattesse jange unn zeiascht onn der Wirtschaft unn dann omm Saal de Kirmes eröffnet. Nur wenn de Pastur üßjeroofe hat:" Die Kirmes ist eröffnet", darf jefejert jinn. Kirmesleeder bejm üßjraave Wir halten fest am alten Brauch und heben jetzt die Kirmesknauch... Onn se mir op de Kirmes onnjelade dat kann nix schade, doa joan mir hin... Eine Kirmes die ist lustig, eine Kirmes die ist schön,

ja da kann man die Verwandtschaft einmal richtig fressen sehn...

Onn esu lang mir noch Zaus im Kessel haan, onn esu lang senn mir immer kejne arme Mann...

Aam Kirmesdensdisch jitt oß Kirmes dann be-erdischt. De Jongjeselle treffe sech unn troan de Knauch zomm Schraaf. De Pastur, de Kostere unn de restliche Aanhang joan wia durch et Dorf und haale an alle Krützunge aan omm en paar Jedanke üver de letzt Kirmes zou so-ahn. Ob dämm Wach zomm Schraaf jitt dat Leed van ooser unn der Nobisch Katz jesonge. Em Refrain kütt dann „Jerusalem, Jerusalem ach wenn noch einmal Kirmes war". Aam Schluß wann de Knauch omm Schraaf oß, jitt noch ebeßche Katzejammer jemaach unn dann onn Mattesse de Vesper jehaale.