Wie mer freher Hei jemaach hon

Frau, ech jiehn mua morjen mähen;

Schwoarer Mattes jehl mot.

Mir zwien stiehn dan at

janz freh op.

 

Wenn mer zo spät jiehn,

steht de Sunn at zo hieh.

Un subal de Wiss trei oss,

schneidet net mieh.

 

Oos zwoa Sänsen mooß ech noch

kloapen, janz schorf un joot.-

Da Juni oss su worm,

ma spiert en um Bloot.

 

Um vier Oauer welle mir

zwien at joahn

Doau mooß oos dan, wie imma,

de Kaffee troan.

 

Dat Kinnen mua die zwei Älster, Maan,

wel joa Heifirien sein.

Se brengen Ech en schruuß Bull Kaffee

un och jenooch kal Trinkes fein.

 

Un joot fresh Wafelen soll

Dirr och noch ääßen;

un dan durf ech natirlich de

jekoacht Eier net ver|ääßen.

 

Die zwei kinnen dan at

mot Spreeden onfenken.

Un ech kunn och at schwinn helfen

un wärde schuns ctron denken.

 

Et jeht joa dan och siar

inner suvill Hannen.

Un mua Metlesch noahm ÄäUen

kinne mer et Eescht at wännen.

 

Jehoustjet vir dem Oavend,

dat oss jewoss,

da annere Morjen don mer usenanner,

subal de Dau us de Wisen oss.

 

Vir dem Mettesch mooß noch ees jewannt Jän,

 un mer maachen et späda op dek Modden.

Un dan jest Doau, Maan, et Hei op

un ech don et lodden.

 

De Kunner kinnen noaun kämmen

hunner dem Woan.

Dofir durven se beim Heemfoahren

och owendrop joahn.

 

Zoeescht mooß äwwer de Wissbom

noch iwweret Hei jeloascht jänn.

Un fir dan mot dem Heijak, dem Heibänner

un Drähholz ze verbunnen, broauch ma

joot stork Hänn.

 

Wenn mer weilen heemfoahren, Frau,

bleiws Doau hunne bei der Kannik.

De Keh hon at de janz Zeit wäjent

de Flejen su en unrohije Blick.

 

Un wenn et op all oose Wisen

suvill Hei jet diss Joahr,

besieht fir Foodernuut de Wunter

iwwerhoapt keen Jefoahr!

Katharina Gruber, Üdcrsdorf