Wie mer freher Hei jemaach hon
Frau, ech jiehn mua morjen mähen;
Schwoarer Mattes jehl mot.
Mir zwien stiehn dan at
janz freh op.
Wenn mer zo spät jiehn,
steht de Sunn at zo hieh.
Un subal de Wiss trei oss,
schneidet net mieh.
Oos zwoa Sänsen mooß ech noch
kloapen, janz schorf un joot.-
Da Juni oss su worm,
ma spiert en um Bloot.
Um vier Oauer welle mir
zwien at joahn
Doau mooß oos dan, wie imma,
de Kaffee troan.
Dat Kinnen mua die zwei Älster, Maan,
wel joa Heifirien sein.
Se brengen Ech en schruuß Bull Kaffee
un och jenooch kal Trinkes fein.
Un joot fresh Wafelen soll
Dirr och noch ääßen;
un dan durf ech natirlich de
jekoacht Eier net ver|ääßen.
Die zwei kinnen dan at
mot Spreeden onfenken.
Un ech kunn och at schwinn helfen
un wärde schuns ctron denken.
Et jeht joa dan och siar
inner suvill Hannen.
Un mua Metlesch noahm ÄäUen
kinne mer et Eescht at wännen.
Jehoustjet vir dem Oavend,
dat oss jewoss,
da annere Morjen don mer usenanner,
subal de Dau us de Wisen oss.
Vir dem Mettesch mooß noch ees jewannt Jän,
un mer maachen et späda op dek Modden.
Un dan jest Doau, Maan, et Hei op
un ech don et lodden.
De Kunner kinnen noaun kämmen
hunner dem Woan.
Dofir durven se beim Heemfoahren
och owendrop joahn.
Zoeescht mooß äwwer de Wissbom
noch iwweret Hei jeloascht jänn.
Un fir dan mot dem Heijak, dem Heibänner
un Drähholz ze verbunnen, broauch ma
joot stork Hänn.
Wenn mer weilen heemfoahren, Frau,
bleiws Doau hunne bei der Kannik.
De Keh hon at de janz Zeit wäjent
de Flejen su en unrohije Blick.
Un wenn et op all oose Wisen
suvill Hei jet diss Joahr,
besieht fir Foodernuut de Wunter
iwwerhoapt keen Jefoahr!
Katharina Gruber, Üdcrsdorf