Se leeft on plätschert de Hoasjaaß eroff
vorbej oan da der schienster Densberer Stross
lewer der Knie-Miehl, do kuhn se zesoomen,
dean Drees on de Oansbesch, honn daan eenen Noomen
lewer et Miehlerad bej Knies, vorbej oa Spiel,
leeft se last an dean Hejseren, bass an de Kiehl
On bej der Hährebreck, daat kaan ejch ejch soon,
suuch ma emmer-e'poor schiener Frählcher stoon
Bej jedem Hous joong en Träänchen an de Baach,
ma konnt Waasser hoalen, fier jidver Saach
Et jof nooch keen Pempers, die nejmodisch Danger,
oan da Baach jowen de Windelen jewäsch, voan dean jaanz kleene Kanner
De" Kromperen on de Strenk jowen souwer jewäsch,
on de Jongen hoalten sejch e poor Steencha, fier an de Täsch
Keh on de Kalwer soffen och an da Baach,
on de drökisch stiewelen joowen droan souwer jemaach
De Bäätwäsch jow jespeelt on ousjewrongen
moanisch Frau hot dobej och e Leadchen jesongen
Äawa joonge mier Borschen vorbej oan der Baach
so suure mier moanisch herrlich Saach
E' kaboddijen Tähler, en zerbrooche Glaas,
e' jod verbejlt Deppen, on e verroost Schlooterfaaß
Hej hong en aalen Eemer on do en aal Duuß
hanner da Breck, jentiewer vo Frälems Suuß
Mier Kanner sen alt e mol ran jeflooren
on raanten daan heem, on joowen omjezooren
Ma haat daan daheem meest nejst ze laachen,
et jow die Zejt nämlich nooch net su viel Saachen
Meng Motter roof mier noh, wenn ejch jong ous deam Hous
„Blejw mier ous der Baach erous"
On luuch ma daan owens am Bäät, an de Kessen
ma hoart de Baach loofen, on keene wollt se messen
Ejch däänken heit noch jär zereck
oan de Duusen on Dääkelen on de Frählcher bej der Breck
Ku' wäll mol meng Enkel, on ma jenn spazeeren
dan do ma oan da Baach laast flaneeren
Ejch kucke mat hienen e ran an de Baach
on sehn och wel noch su moanich schien Saach
Sej weerfen Kneppelcha an et Waaßer fler da Breck
on ejch, ejch deenken an de Kandheet zereck
On an der Kneädebach, zweschen Wohnisch on Brecken-Anna
jof et emmer viel ze sehn, fler oas Hoaßjäßa Kanna
Dromm sot ejch ejch well mol- wie et vier sechzich Johr wor,
on su aß et hoffentlich och noch - an honnert Johr.
Heinrich Koch, Densborn