Hermann Palms, Jünkerath
De Kreesch wör erömm un trözzdem jöof ät - mi udder winijer - louter dat sälewisch ze ääße. Mettes jööf ö schruuß Döppe Schröm-pere jekaucht, ät jööf Fleesch, wat joot fättisch wöör, un öm Summer kööm Schalööt udder Jemöös üs dem Jaade döbej öp den Desch. Om Wönter mooch mer ö Jelaas Ojemääschdes öp. Owens jööfen de Schrömpere, di fa mettes üwerisch wöre, jeprööde un dobej köns d' dir en Böttisch möt Jebeez maache udder dou döts dir eefach Bröötschromperen öp di Böttisch, moochs dir en Schrömpersböttisch. Jeden Owent jööf ät äwer öch Melischzöpp, manchmöl möt Määlknübbelcher trön, mir nannten se „Knübbelscheszöpp, udder ät wör Schreesmääl trönnerjeruurt, da wöör ät „Schreesmäälszöpp". Am näkste Morje krische mir dann de Räste fan öwens, en Tass fresch Melisch un en Böttisch für ön de Schull. Ejnes Daachs triff esch nö dem Mettischääßen de Köö ön de Pärsch a Böddebösch. Ö nöbisch Mätsche hat jerad nöist bässeres für jehat un jeeng möt mir. Wi mir de Köö ön der Pärsch hatte, lääschte mir oos, wail schüün Wedder wöör un mir öch noch jet Zejt hatte, ön ät Schraaß, kickten ön de Löft un jeengen oose Jedanke nö.
Öp eeß fröört het mesch: „Wän dou dir ewille jet für ze ääße wönsche köns, wat dääts dou dir da wönsche?" Esch üwerlääscht un sööt schleeßlisch: „Esch ha jehuurt, Schokolat söll ärsch joot schmaache. Un dou", fröört esch het zeröck, „wat dääts dou dir da wönsche?". Het üwerlääscht kuurz un sööt: „Pudding, dat wär eeß jet anischderes wie Melischzöpp. Pudding jit öch üs Melisch jemääscht, äwer söll fill bässer schmaache wi Melischzöpp, fill söößer, fill söößer!"
Joot jelount mooche mir oos jet spääder öp den Heemwääsch un mir wören oos söcher: „Ejnes Daachs kreje mir öch Pudding un Schokolat!"