Wie et freher woar

Von Gertrud Tintes (* 1899 in Birresborn, † 1992 in Mürlenbach)
(Eingereicht von Ernst Becker, Mürlenbach)

Woßt der nach, wie et freher woar, vir en siebzich, achtzich Joahren? Woßt der nach, wie et dumols woar, wie mir nach Konner woaren? Wie suchen du os Derefer on os Stroaßen ous, en Herzerheijsjen on en Staal woar bal beij jidfer Hous.
En Haustuppen vir der Dirr on en Besem stohn dobeij, on om Jewel de Backoves-Laak1, wo fend mer nach die dreij? En schiene jrouße Mesten, drob woar de Bouer sou stolz. On dan luchen nach vir jidfer Hous e poar joder Kloateren Holz.
Voan Keh- on Perdsdreck woaren de Stroaßen louter vol, awer lof de Puddel iwer de Stroaß, da jof et e Prodekol.
Vom Hoahnen oajefohrt kom stolz de Hohnerschoar, en Glucks mot Henkelcher jof et och jedes Joahr. Wat stohnen mer dan dock dobeij on hoan doadrem jeroaden, wievill Pellen dat et jief on wievill Hoahnebroaden.
Wat hoat sech dat jeännert ewell on all dern Joahren, denkt ees zreck, wie et dumols woar, wie mir nach Konner woaren. Du hoan mer nach ob der Stroaß jespillt mot Klickeren on mot Ballen. On kom e Fohrwerk ob oas zo, horte mer de Schmocken knalen.
Durech de Puddeln sen mir nach jesprongen on jeheppt, on wenn ees en kehr en Auto kom, wat hoat dat dan jestebbt. Et kom olt moal en Filipsepee mot sengem Klingeling, dach om janzen Doref woaren et der nach nemmen stecker neng.
Dou kom nach en Drijorjelsman, hat on dr Koar en Hendchen Die Al, die hof de Pfennijen ob. - On dan „Dockweijler Tinnchen":
Ob jidfer Kirmes woar hern do mot sengem kleene Bijdchen. Fir eene Pfennich en Zockerknipp, fir fünnef en Furwoatztietchen.
On Handwerksburschen komen nach de Dirreklecken botzen. Wenn mer keen Jeald für en Schnäpsjen jof, fonge se oan ze motzen. Bärren on Zijeiner komen de Stroaßen roaf on rob, dan woaren flot de Dirren zo, soß stohnen se louter ob.
Om Frehjoahr, wenn schiejn Weader woar, dan komen de Musikaanten, seij soaten, se kemen ous Böhmen, mir nannten se „de Schnurranten". On kom lurt em de Kehr en Poar: De Keppen of on de Hän jefalt -dat os och net meh woahr.
Wenn om Herest Manöver woar, kom de Artillerie mot de Kanunen,
de Infanterie kom ze Foß lo last, on beridden de Dragouner. Wat woar et dan sou schien ob der Stroaß, wenn ob hirre Perdcher och nach de Rejimentsmusik koam, wat lachten do de Mädcher.
Sou jof et der schiener Biller nach vill, die sen net meh ze ersetzen, do kann mer neijst droan ännern on do heleft keen Huhdeijtsch schwätzen.
Et schienst fir os Konner oss dach os Mottersproch! Dat Huhdeijtsch oss schien on jot, dat lehren se nach donoch. Ech hoffen, dat mer nach lang os Mottersproch heij vasteht, et weer en Schann, wenn os Efeler Plaat jaanz verlorre jeht!